Odpowiedzialność redaktora naczelnego

Pozwanie redaktora naczelnego - na podstawie art. 24 § 1 k.c. w zw. z art. 37 i 38 prawa prasowego - jako osoby decydującej o całokształcie działalności redakcji, oznacza pozwanie każdorazowo osoby, która pełni tę funkcję w momencie wytoczenia powództwa i w momencie wyrokowania, nie zaś osoby, która pełni tę funkcję w momencie opublikowania materiału prasowego, zwłaszcza jeżeli redaktor naczelny nie był jednocześnie w momencie ukazania się publikacji redaktorem decydującym lub współdecydującym o publikacji materiału prasowego - art. 7 ust. 2 prawa prasowego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 1996 r., I ACr 1140/95; OSA 1998/2/6). Jednak w orzecznictwie znany też jest nowszy pogląd przeciwny – Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 listopada 2003 r., III CK 90/02 (LEX nr 1129618), wskazał, iż nie można podzielić zapatrywania, że pozwanie redaktora naczelnego, jako osoby decydującej o całokształcie działalności redakcji, oznacza pozwanie każdorazowo osoby, która pełni tę funkcję w momencie wytoczenia powództwa i w czasie wyrokowania, nie zaś osoby, która pełni ją w momencie opublikowania materiału prasowego. Redaktor naczelny czasopisma (art. 7 ust. 2 pkt 6 prawa prasowego) nie jest podmiotem prawa, któremu przysługuje zdolność sądowa (art. 64 k.p.c.) i jako taki nie może być stroną w procesie. Stosownie do art. 38 prawa prasowego odpowiedzialność cywilną za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego ponosi podmiot pełniący tę funkcję w czasie publikacji materiału prasowego i nie stoi temu na przeszkodzie fakt późniejszego zaprzestania przez niego pełnienia tej funkcji, czy też wydawania tytułu prasowego.Podzielić należy to drugie stanowisko, zwłaszcza że zgodne jest ono z literalną wykładnią art. 38 ust 1 prawa prasowego, w którym mowa o odpowiedzialności osób, które spowodowały opublikowanie artykułu. Niewątpliwie zalicza się do nich wyłącznie osoba, która była redaktorem naczelnym w dacie publikacji, nie zaś w dacie wyrokowania. W świetle art. 38 prawa prasowego odpowiedzialność cywilną za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego ponosi m.in. redaktor, który spowodował opublikowanie tego materiału. Prowadzeniu sprawy przeciwko niemu nie stoi na przeszkodzie fakt późniejszego zaprzestania przez niego pełnienia tej funkcji (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2003 r., I CKN 463/01, OSP 2004/2/22, Biul.SN 2003/11/11) - I ACa 842/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2014-11-28.