Odmowa rejestracji tytułu prasowego

Przepis art. 21 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz.U. z 1984 r. Nr 5 poz. 24 ze zm.) nakazuje odmowę rejestracji tytułu prasowego, jeżeli złożony wniosek nie zawiera danych, o których mowa w art. 20 ust. 2 Prawo prasowe, lub jej udzielenie stanowiłoby naruszenie prawa do ochrony nazwy istniejącego już tytułu prasowego.Nie można w związku z taką treścią przepisu podzielić stanowiska, że w świetle art. 21 ustawy Prawo prasowe odmowa rejestracji może być uzasadniona jedynie wówczas, gdy tytuły prasowe są identyczne, niczym się nie różniące. Wniosek taki nie wynika ani z analizy dotychczasowego orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, ani też nie znajduje uzasadnienia w świetle poglądów doktryny na gruncie prawa prasowego.Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podnosi się, że rejestr czasopism pełni dwie zasadnicze funkcje:Po pierwsze ma na celu ochronę nazw istniejących już tytułów prasowych, a tym samym ochronę prawa wydawcy do nazwy tytułu prasowego.Po drugie ma na celu ochronę interesów potencjalnych odbiorców (czytelników), zapobiegając przed wprowadzeniem ich w błąd co do rzeczywistej tożsamości danego pisma. Z tych względów sąd w postępowaniu rejestrowym ma obowiązek badania z urzędu, czy zgłoszony do rejestracji tytuł prasowy odróżnia się dostatecznie od tytułu już istniejącego oraz czy proponowany tytuł nie będzie mylony z istniejącym.Nasuwa się tu więc nieodparta zbieżność z unormowaniem art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (dalej – „u.z.n.k), który definiuje delikt nieuczciwej konkurencji jako działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta i przykładowo wymienia, już na pierwszym miejscu, takie oznaczenie przedsiębiorcy, które może wprowadzać w błąd co do jego tożsamości (por. art. 3 ust. 2 in principio i art. 5 u.z.n.k.).Art. 21 prawa prasowego posługuje się – przy całej swej odmienności - podobną formułą ochrony, z tym że chodzi o nazwę tytułu prasowego. Odpowiada to standardom europejskim i międzynarodowym; chodzi bowiem niedopuszczenie na rynek tytułów, których rejestracja stanowiłaby naruszenie prawa do ochrony nazwy istniejącego już tytułu prasowego, a więc w istocie chodzi o obronę przed nieuczciwą konkurencją.Na rynku prasowym mogą funkcjonować tytuły podobne, jednakże stopień tego podobieństwa nie może wprowadzać przeciętnego czytelnika w błąd. Z tych względów tytuł prasowy podlegający rejestracji nie może być „zbieżny z tytułem już zarejestrowanym (zob. m.in. wyrok SN z 1 grudnia 1997 r., III CKN 443/97, OSNC 1998/5/88, postanowienie SN z 24 października 2002 r., I CKN 1344/00). Do kategorii tej nawiązuje również § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 lipca 1990 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 275 ze zm.) wskazując, że sąd rejestrowy z urzędu bada, czy nazwa dziennika lub czasopisma nie jest zbieżna z istniejącym już tytułem prasowym. Zwrot „zbieżny ma oczywiście szerszy zakres znaczeniowy, aniżeli określenie „identyczny, czy „taki sam, do których odwołuje się skarżący przy wykładni art. 21 Prawa prasowego.I ACa 15/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2013-01-18