Odpowiedzialność za naruszenie prawa autorskiego

Kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom w celu rozpowszechnienia utrwala lub zwielokrotnia cudzy utwór w wersji oryginalnej lub w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedmiot będący nośnikiem utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa lub pomaga w jego zbyciu albo przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.Kto wytwarza urządzenia lub ich komponenty przeznaczone do niedozwolonego usuwania lub obchodzenia skutecznych technicznych zabezpieczeń przed odtwarzaniem, przegrywaniem lub zwielokrotnianiem utworów lub przedmiotów praw pokrewnych albo dokonuje obrotu takimi urządzeniami lub ich komponentami, albo reklamuje je w celu sprzedaży lub najmu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.Zabezpieczone płyty CD nie pochodziły z przestępstwa, jak również nie służyły oskarżonemu do popełnienia przypisanego mu przestępstwa z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przestępne zachowanie D.D. przypisane mu w wyroku polegało bowiem na bezprawnym rozpowszechnianiu cudzych utworów muzycznych przy użyciu dekodera i telewizora, a nie na publicznym odtwarzaniu utworów znajdujących się na płytach CD. W tym stanie rzeczy brak było podstaw prawnych do orzeczenia przepadku zabezpieczonych dowodów rzeczowych w postaci płyt CD w oparciu o przepis art. 121 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 28 maja 2009 r. III KK 101/2009).Jednorazowe udostępnienie utworu tylko w najbliższym kręgu (najbliższych krewnych, znajomych lub współpracowników) nie jest rozpowszechnianiem utworu w rozumieniu art. 116 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Wyrok Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 8 listopada 2007 r. II Ka 464/2007).Zaniechanie przez oskarżonego płacenia przewidzianych umową licencyjną składek nie może być uznane za wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 4 sierpnia 2005 r.II KK 215/2005).